به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از گرگان، خانم طاهره سادات موسوی در نشست مدیران مدارس علمیه خواهران گلستان پیرامون «بررسی نقش عقلانیت در پیشرفت اهداف حوزه‌های علمیه خواهران» سخن گفت و در مقدمه سخنان خود بیان کرد: گویندگان، خطبا و مبلغان آغاز سخنان خود را با دعاها و روایت‌هایی آغاز می کنند، اما نکات تربیتی نیز باید مورد نظر باشد که به عنوان تذکری و تربیتی استفاده کنید.

وی با قرائت فرازی از دعای امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) برای اقشار مختلف جامعه «الهی اَکْرِمْنا بِالْهُدی وَالاِْسْتِقامَةِ وَسَدِّدْ اَلْسِنَتَنا بِالصَّوابِ وَالْحِکْمَةِ وَامْلاَْ قُلُوبَنا بِالْعِلْمِ وَالْمَعْرِفَةِ» توضیح داد: مسیر هدایت و استقامت‌ورزی موجب کرامت انسان می‌شود؛ به این معنا؛ کرامتی که برای انسان مفروض انسان است نه «انسان به ما هو انسان» بلکه انسانی که در مسیر هدایت استقامت ورزد.

استاد حوزه علمیه خواهران با استناد به فراز «وَسَدِّدْ اَلْسِنَتَنا بِالصَّوابِ وَالْحِکْمَةِ» توضیح داد: لسان امانت‌الله است و انسان اجازه ندارد هرجایی از آن استفاده کند، در غیراینصورت لغو خواهد بود که مومنین در قرآن اینگونه توصیف می شوند: «وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ؛ و آنان که از لغو و سخن باطل اعراض و احتراز می‌کنند».

خانم موسوی به معنای «لغو» اشاره کرد و توضیح داد: سخن لغو به معنای سخن بی‌دلیل و بدون پشتوانه علمی و استحکامی است؛ بنابراین، لغو به معنای بیهودگی و ناسزاگفتن نیست.

وی در توضیح «وَامْلاَْ قُلُوبَنا بِالْعِلْمِ وَالْمَعْرِفَةِ» با بیان اینکه قلب و زبان لازم و ملزوم یکدیگر هستند، گفت: قلبی که مملو از علم و معرفت و زبانی که سخنگوی دل انسان باشد، به طور قطع، با ثواب و حکمت سخن خواهد گفت؛ از این روی، باید لوازم آن را بدست آورد و در این راه کوشید زیرا دل ظرف خداوند است و نباید غیر از علم و معرفت در آن جای داد.

استاد حوزه خواهران با اشاره به هویت افراد، انسان‌های دارای مراتب و مدارج بالا را با دو شخصیت حقیقی و حقوقی معرفی کرد و توضیح داد: شخصیت حقیقی افراد موجب دریافت مسئولیت‌ها می‌شود زیرا مسئولیت‌های مهم صلاحیت‌های خاص را نیاز دارد.

خانم موسوی، شناسایی نقش‌ها و ایفای آن در دایره مسئولیت را مهم دانست و اظهار کرد: مدیران حوزه‌های علمیه نقش هدایت و رهبری افراد تحت تکفل خود را به عهده دارند و از طرفی، رهبری جامعه دینی به حوزه‌های علمیه سپرده شده است؛ تا زمانی که نقش و دایره مسئولیت شناخته نشود، ایفای نقش تحقق پیدا نمی‌کند.

وی تاکید کرد: باید به طلاب علوم دینی ارتزاق فکری و رهبری کرد؛ موفقیت در هر موسسه، شرکت و خانواده نشان از مدیر توانا و خوب دارد و نیز بالعکس آن، زیرا افراد تحت تکفل یک مجموعه از مدیر خود نقش می‌پذیرند.

استاد حوزه علمیه خوهران با بیان این‌که تفکرات هر انسان در تمام مسائل همچون اعتقادی، سیاسی و دینی و... به طور طبیعی به سایر افراد القاء می‌شود، بیان کرد: مدیر توانا تغذیه فکری مناسب به افراد می‌دهد و چراغ عقل آنان را روشن می‌کند.

موسوی با تاکید بر اینکه باید راه فکر کردن و درست اندیشیدن را آموزش داد، و شرایط زمان و جامعه را درک کرد، در ادامه به ذکر انواع جهاد پرداخت و توضیح داد: زندگی انسان نوعی جهاد است و جهاد تنها حضور در میدان جنگ نیست بلکه بالاتر از میدان جهاد جنگ، میدان فکری و فرهنگی است که باید عملا در میدان جهاد فکری در نبرد باشیم؛ البته انسان تا خود مسلح نباشد، نمی توان جهاد کند.

وی خاطرنشان کرد: سلاح در میدان جهاد فکری، عقیدتی و فرهنگی، علم و معرفت است نه توپ و تفنگ؛ و رهبران، مربیان و مدیران باید در ابتدا سلاح تامین کرده، سپس به ایفای نقش بپردازند که نمی‌توان در چارچوب دستورالعمل‌ها عمل کرد.

استاد حوزه خواهران با توصیه بر مراقبت از سلاح ایدئولوژیکی که باید آن را به درستی رهبری کرد، و اینکه مدیران حوزه علمیه نقش مهم هدایتی و رهبری را دارند، افزود: زمانی که در این نقش قرار گرفتید مصداق (مداد العلماء افضل من دماءالشهداء) قرار می‌گیرید زیرا خط فکری مسیر سلاح را مشخص می‌کند مثل اینکه دشمن درون خانه است و آن دشمن درونی، دشمن فکری است که تشخیص نمی‌دهیم سلاح را در کجا نگه داریم.

خانم موسوی در پاسخ به این سؤال که آیا صحیح است که شریعت را در مقابل عقلانیت قرار داد با وجود کسانی که با تمسک به شریعت به واکسن نه گفتند؟، جواب داد: بین شرع و عقل نزاع نیست و این دو در نبرد نیستند، زیرا هر دو حجت خدا هستند و تقابل این دو امری محال است.

وی اضافه کرد: تعقل، تعبد و تشریع در نظام خلقت کاملا هماهنگ و الگوی برابرند و دو نسخه مطابق هستند؛ بر این اساس، اگر این دو را در مقابل هم قرار دادیم، از نوع بینش ما است که نتوانسته آنها را به هم تطبیق دهد، حال کسانی که به واکسن کرونا «نه» گفتن، چگونه به شریعت تمسک کردند؟

مبلغ بعثه رهبری ادامه داد: استدلال آنها این است که به وجود ضرر در واکسن علم داریم و با وجود علم، آیا می‌توان واکسن زد که به طور طبیعی با توجه به علم داشتن، پاسخ نه است؛ مثل کسی که روزه در حال صحت بر او واجب است اما با وجود ضرر، نباید روزه بگیرد و تشخیص بیمار یا سالم بودن به عهده فرد و تشخیص پزشک است و بر عهده فقیه نیست.

خانم موسوی با بیان اینکه احکام محمولات هستند نه موضوعات، افزود: موضوع را انسان باید مشخص کند؛ حال کسی که می‌گوید که به ضرر واکسن علم دارد، از کجا به یقین ضرر داشتن واکسن رسیده؟

وی در تشریح واکسن اجباری بیان کرد: واکسن اجباری به معنای مجبوربودن همه افراد نیست بلکه به این معناست که کسانی که در اماکن عمومی رفت و آمد دارند در حالی که واکسن نزدند، نباید از خانه خود بیرون بیاید؛ در این حال، فرد مختار است که واکسن بزند یا نزند، اما نمی‌گویند حتما بزن، بلکه اگر نمی‌خواهد واکسن بزند نباید در اماکن عمومی هم حضور پیدا کند چون جان دیگران در خطر است.

استاد حوزه خواهران، ادامه داد: انسان در مسائل دیگر قائل به رجوع به متخصصان جامعه است؛ واکسن کرونا هم به تخصص علمی و پزشکی نیازمند است که نمی‌توان بر تمام علوم خط کشید؛ مجامع جهانی علمی باید بر یک مسئله نظر دهند، حتی فقیه هم قاعل به رجوع و عمل به پروتکل ها است.

خانم موسوی با تاکید بر اینکه خط کشیدن بر تمام علوم نوعی بی‌عقلی است، ابراز کرد: هر انسانی که در یک حوزه تخصص داشت باید بداند که دیگران نیز در سایر علوم مهارت و تخصص دارند و عاقلانه این است که برای هر کاری به خُبره مراجعه کنیم.

وی در پایان گفت: قرار دادن شریعت در مقابل عقلانیت، با تمسک به شریعت، «نه گفتن» که این تهمت فاحش به شریعت است و واکسن اجباری ۳ اشتباه فاحش به سوال است.